تو با زبان خودت حــــــــرف میـــــــزنی با من از آسمان به زمینت پلی زدی تا من
تمام باید و حتــــی نبایدت شــــعرنـــــــد شگفت! مانده ام آیا تو شاعری یا من؟
به بند بند غزلهای کوتـــــــهم سوگـــــــــند خدای شعر و تغزّل تویی و امّا من ...
چقــــــــدر باید در عــــــــالم خودم باشم ؟ چقدر گم بکنم عالم شما را من ؟
به شعر گفتی "باش" و دمیده شد در هیچ ... تو خالق من و تفسیر این غزلها ، من
منی وجود ندارد و هرچه هست تویــــــی تمام عالم هستی تویی و حتّی من ...
بی تو باز این قلب من بی تاب شد ؛ کی می رسی؟
عشق مثل کیمیا نایاب شد ؛ کی می رسی؟
یاد لاله گوشه ی گلخانه ها مهجور ماند
بین مریم ها دورنگی باب شد ؛ کی می رسی؟
گرچه در قاب دلم تصویر تو افتاده است ...
روی دیوار عکس غیری قاب شد ؛ کی می رسی؟
باز طوفانی ترین دریای مواج شعور ...
غرق در آوازه ی مرداب شد ؛ کی می رسی؟
یوسف گمگشته ی زهرا برای دیدنت ...
قله ی یخ بسته ی دل آب شد ؛ کی می رسی ؟
ناجی موعود صبح لایزال بی بدیل !
بی تو روز ما اسیر خواب شد ؛ کی می رسی ؟
ماه پنهان پشت ابر انتظار من ! ببین ...
آسمان از شوق تو مهتاب شد ؛ کی می رسی ؟
پیر شد قلب " نسیم " از هجر و امید وصال ...
نوشداروی پس از سهراب شد ؛ کی می رسی ؟
ای بار هرچه درد جهان روی شانه ات
جانـــم فــــدای راز ونیـــــاز شبانه ات
هر صبــح با شمیم تو بیـــدار می شوم
پر می کنـــد غروب دلـــم را بهانه ات
پیدا نمی شوی و زمین در هوای توست
پس گوشه ی کدام ستاره ست خانه ات؟
بی تو اسـیــر مرثـیـه ها می شود غـزل
کی می رسد به گوش دوعالم ترانه ات؟
در انـتـظــار آیه ی امّـن یجیـبِ وصـل ...
مصــداق مضطـر است یتیـم زمانه ات
شـور بهــار وعـده ی دیــدار می دهـد
با هر "نسیم" می رسد از نو نشانه ات
.: Weblog Themes By Pichak :.