تمام هستی ‏ام را خاک قدمت می ‏کنم تا شاید نظرى به جاده دلم بیندازى ، 
 چرا که تو آفتاب یقینى، که امید فرداها هستى، 
 تو بهار رؤیایى که مانند طراوت گل ‏سرخ می ‏مانى و نرم و سبز و لطیفى ، 
 تو معنى کلمات آسمانى هستی که دستهایش براى آمدنت 
به زمین دعا می ‏کند .
اى تجسّم مهربانى !
غیرت آفتاب و جلوه زیبایى ماه تو را توصیف می ‏کنند 
 و نفس آب تو رامعنى می ‏کند و نبض خورشید تو را وصف می ‏کند. 
خوب می ‏دانم که تو می ‏آیى؛ 
 آرى تو می ‏آیى 
همانطور که وعده کرده ‏اى و آنگاه است که کلمه انتظار را از 
لغتنامه ‏ها پاک خواهیم کرد .
پس اى تمام زیبایى !
بیا تا براى همیشه فریادرس عاشقان موعود باشى....

yaas