خدایا یه بنده غرغرو داری

که خیلی دوست داره

عادتشه زبون درازی کنه

راضی نباشه

ناشکری کنه

ولی اول و آخر میدونه

تو همه کس و همه چیزشی

هوا نرم و مخملی شده

خدایا من می دونم چیزی که تو خیال من لطافت هواست

آغوش نرم ومهربون تویه که به روی خلایق باز بازه

خدایا تو رو نفس می کشم

چه عطر بهاری میده دنیا

خدایا دستامو محکم بگیر تو دستت

وقت اشتباهم منو به حال خودم نذار

کودک درون من هنوز سر به هواست

گاهی عمداً دلش می خواد اشتباه کنه

شلوغ کاری کنه

بچه خوبی نباشه و

تو دعواش کنی

تا ببینه همیشه حواست بهش هست یا نه؟

خدای من

من یه بنده بی کسم که فقط به خاطر داشتن تو خوشبختم