شاید این جمعه بیاید از مسیر کربلا...

چندان وقت نمانده آخر..

رفته شاید ذوالجنان را مهیا کند..

رفته شاید تیمار کند زخم های بسیارش را..

رفته شاید لباس حسینی برتن کند...

رفته شاید ذوالفقار را از دستان علی بگیرد...

رفته شاید علم عشق عباس را برفرازد...

رفته شاید پیش فاطمه برای درد دل، نازدانه او...

شاید ایستاده بر تل زینبیه و تجدید میثاق می کند با تن هزار پاره شهدا..

شاید سر نهاده بر سجده گاه حسین

دعا می کند برای آمرزش ما

شاید مولای من

 این همه تأخیر می کنی و فرصت می دهی

تا ...؟

مولا نکند

همه عمر اشتباه رفته ایم راه را؟

مولا نکند

دیر می کنی و فرصت می دهی تا خود را برهانیم از طوفان بلا؟

مولا نکند که ما خیال می کنیم منتظر توایم و تویی که انتظار می کشی برای آمدن ما؟

نکند مولا نگرانی...

بیایی و رویای شیرین این ملت

وارونه تعبیر شود؟

نکند یار تو نیستیم ما...

نکند دوستی مان

روی خوارج را سفید کرده؟

مولا نگرانم که نمی آیی...