شقایق ها عاشقند ولی نرگس تو امیدی

امید وصال

عالمی و آدمی چشم انتظارند تا تو بشکفی

فکر می کنی چرا مردم بی قرارند برای بهار

تحویل سال بهانه ایست برای تحویل دنیا به تو

همه آماده اند تا این دل های تکان خورده را به تو هدیه کنند

می دانند تو در یک روز که بهاری می شود دل زمین

ولایت آغاز می کنی

منتظرند از پشت شیشه های بی غبار چشم بدوزند

به آن خورشید که خرامان از دشت کربلا آمده

خورشیدی که تو در آن خواهی درخشید

مولا ببین باران چه کرد با دل این شهر؟

ببین چه صاف و صیقلی شده قلب زمین

بعد از این غسل عشق که نصیب دل ها شد

نرگس ها همه سرخم کرده اند مولا

فقط یک آفتاب کربلا می خواهد دل این دشت

تا زنده شوند این گل های نرگسی