ساده نگیر که ساده بگذریم

ساده تمام نمی شود

قصه غصه های ماه

تاریک تر می شود این شب سیاه

صورت ماه را ببین

کبود و درد کشیده است

قصه غصه های او سر به فلک کشیده است

پیچک درد رسیده تا گلوی یاس فاطمه

شب شکن است و بی دفاع

 گوشه شب خیمه زده!

رهروی خاموشی شهر

به آسمان بسته نظر

راز و نیاز می کند

عقده دل باز می کند

ساده نگیر

ساده نبین

خواب آفتاب را

این شب پر سکوت و نا تمام

تمام روز های ماست

این سیهی و تیرگی

چادر پاک مادریست

که عطر یاس می دهد

و زیر باران خدا کعبه عشق می شود

ساده نبین

دست خدا این حرم سیاه را به شب سپرده است

و شب ببین که با سکوت مبهمش

محرم راز می شود

راه وصال می شود

ساده نبین

تواتر رویش نرگس و شبنم چشم آسمان را

ساده نبین که ساده نیست

این همه بود را ندیده ایم