ماه من بی آنکه آغوشی بخواهی برنگرد
دستِ خالی بی قرارِ تکیه گاهی برنگرد
دل به دریا می زنی با قایق سهرابی ات
سمت ساحل ، لحظه ای بی صید ِ ماهی برنگرد
هر چه سنگین باشی از غم سمت خلق ِ تنگ خود
با کبوتر های چاهی مثل ِآهی برنگرد
عشق چشم اندازه دردِ بی پرو بالی ِ ماست
بال و پر داری به لانه گاه گاهی برنگرد
آسمان هرجا که باشی بی تو حالش خوب نیست !
مثل سنگی دست دیوانه به چاهی برنگرد
تا دلت تردید دارد بوسه بر باران نزن
در شبی تیره به چشم بی پناهی برنگرد
کوه را بر باد خواهد داد احساسات ِ تو
رحم کن طوفان ِ سرخوش ، سمت ِ کاهی برنگرد
سید مهدی نژادهاشمی 
نفهمیدم که چشمت مست ِ آهو بود یا دریا
دو پلک حسرتت بال ِ فراسو بود یا دریا
دچارت بود دنیایی  میان ِ شور و شیرینی
حواست پرت حس ِ باغ لیمو بود یا دریا
لباسی پولکی از جنس خون دل به تن کردی
چنین زیبا شدن سهم پری خو بود یا دریا
به صخره می زنی سیلی که حالش جا بیاید شب
پریشان کردن گیسو از این رو بود یا دریا_
به تو دلبستگی ِ خاطرِ بی موردی دارد
سرت بردامن ِ آرامش ِ قو بود یا دریا
نمی آیی علی رغم تمام انتظاراتم
نفهمیدم دلت را ؟! لنگ ِ پارو بود یا داریا
تو را گم کردم در لابه لای موج ِ بی ساحل
دلت با خاطرم ، پهلو به پهلو بود یا دریا
تو را من بیش از این هرگز نمی فهمم نمی دانم
که این مشکل تر از مشکل از این سو بود یا دریا

sayed mahdi hashemi nezhad