به آخر کار رسیدیم

جمعه نزدیک است آقا

دیشب شب ماه و جمکران بود

ما ولی اینجا

دور از شما

به دعا نشسته بودیم

می دانم هر جا که نام عباس باشد

مولایمان با چشم خیس خودش را می رساند و

شریک راز و نیاز مردم می شود

مطمئنم تو پیش ما هم بودی..

اگر نبودی مگر دل آرام می شد با آن همه بغض؟

اما

نمی دانم نذر صلواتمان پذیرفته شد یا نه

نمی دانم به آسمان رسید صدایمان یا نه

اما آقا..

آقا با تمام وجود خواستمت

با عجز و التماس

همانگونه که گفته اند حاجت بخواهی می دهند

رو به درگاهتان نشستم

وضو بود، عشق بود، التماس بود

ولی

تو به بزرگواریت ببخش آقا

دل پر گناه من لایق صدا زدن نام شما نبود...

نرگس زهرا می دانم که تو

نگاه نمی کنی به جنس صدای آدم ها

تو صبور و بخشنده ای

اهل اجابت و شفا دهنده ای..

دو روز مانده فقط

آسمان هم این بار آفتابی است

بگو می آیی آرام دلم

چقدر بزرگی مولا

کعبه دل شکسته ها شده ای

از بس شفیق و مهربانی

این چنین جسور و بی پروا شده ام

من نرگسم

حقیر ترین بنده خدا

با یک دنیا نماز صبح قضا

بی یک نماز عاشقانه ادا

 از همه عالم و آدم

فقط تو را می خواهم

تو قبله گاه نجات منی

صبح و شب آرزو می کنم

ذره ای از خاک زیر پای تو

هستی بخش جان من شود

آقا نیایی تا همیشه گریه می کنم

بی تو با این همه عمر

کوچک کوچکم آقا

گم می شوم

حتی در کوچه بن بست دل خودم

مولای مهربانم سلام..

بعد از عرض ارادت..

خواستم چیزی بگویم..

راستش با اجازه رقیه جان ..

دیشب برایتان نقاشی کشیدم..

یک ماه کشیدم و یک آسمان ابر سیاه

یک دل تنگ و خط خطی

یک جفت چشم خیس و منتظر ...

اما...

 طاقت ماه را نیاوردم آقا ..

خطش زدم

تا سیاه شود روی زمین

من این ماه را نمی خواهم

نور کذایی مهتاب را نمی خواهم

ماه و مهتاب شمایید مولا..

تمام این روز ها، این آسمان و زمین فدای قدم های شما

امشب هم شب شماست..

مثل تمام شب هایی که بودی و نیامدی..

اما..

امشب ..

عطر دعای توسل پیچیده در قلب زمین..

دوباره دست به دامانت می زنیم..

باز می گوییم: اللهم عجل لولیک الفرج

وقتش کی می شود آقا؟

زمین بی قرار شماست

ظهور کن ناجی دنیا

می گوییم بیا

ولیکن تو خوبتر از نفس ما می دانی

که دل ها آماده نیست

همه خسته اند

آنقدر خسته که زورشان می آید ..

حتی بگویند مهدی بیا

ترجیح می دهند همین گونه خاموش بمانند و بسوزند و بسازند

تا دل ها لزوم آمدنت را احساس کنند..

چه واویلا شود دنیا..

همین هم تحمل کردنی نیست..

تقدیر عجب لالایی ای خواندی تو در گوش آدم ها

به جای چشم ها

دل ها را خواب برد

کسی به فکر بیداری نیست

عجب خواب شیرینیست غفلت...

کی بیدار می شوی دنیا؟؟؟

بنوازید

اینجا من تنها نشسته ام بنوازید گروه ارکست بنوازید

میخواهم از غمهایم بگویید

از عشقی پاک و بی ریا

بنوازید بگذارید ادمها هر طور دوست داردن نگاهم کنند شما بنوازید

میخواهم با صدای بلند فریاد بزنم بنوازید

شاید این بغض در گلو بشکند

شاید این نگاه کور من دست از اشکک ریختن بردارد

دیگر اشک برای چه میریزید چشمانم

اگر برای عشق پاکم هست

اینقدر نبارید

خسته شدم از سرخی چشمانم

میخواهم بخندم

به عشقم بخندم

و بگویم دوستت دارم

و باز بگویم دوستت دارم

بنوازید اهنگ دوست داشتنم را

اهنگ عشق پاکم را

تازگیها به هیچکس لبخند نمیزنم
تا مبادا دل بدهد به لبخندم
تازگیها نامی را بر زبان نمیاورم
تا کسی را عذاب دهم
تازگیها من و سکوت مهمان همیشگی هم هستیم
تزگیها من و ب قراریهای شبانه مهمان هم هستیم
تازگیها لبخند مهمان لبانم اما نگاهم بی هیچ لبخندی هست

ارامش من تنها در لحظه مرگ من میسر میشود
ارامش من تنها وقتی قلبم را از سینه دربیاورم میسر میشود
ارامش من تنها در هق هق شبانه ام میسر میشود
در اغوشی که سرد هست اما حداقل ترکم نمیکند اری اغوش خودم
اشکهایم را دستان لرزان خودم پاک میکند
تا ابدیت من تنها خواهم ماند اخر خدا در حین خلقتم فراموش کرد برای نیمه گمشده خلق کند
فراموش کرد من چگونه قرار هست درد بکشم
اهای شما دو نفره هایی که قدر لحظات با هم بودن نمیدونید
حالا که خدا شما برای هم افرید
چرا کنار هم قرار نمیگیرد
اهای شما دو نفره ها خیلی خوش بحالتون اینجوری هم دارید که وقتی رازی دارید که پر از درد هست بهم بگید اشکهای هم پاک کنید
هم بغل کنید به هم بگید چرا ناراحتی مگه من مردم
اما من هیچکس را ندارم که اینگونه با من سخن بگوید اخر خدا یادش رفت مرا جفت بیافریند تا در لحظات پر دردم کسی کنارم باشد